Time flies...

De maand april staat alweer voor de deur, ongelooflijk hoe de eerste drie maanden van het nieuwe jaar er al weer bijna op zitten.

Voor mij begon dit jaar fantastisch met een familiebezoek/vakantie in Zuid-Afrika en half januari begon voor mij het werken pas. Nou ja, werken... Dat is het natuurlijk wel, maar zo voelt het absoluut niet. Wat een verschil met alle jaren hiervoor!

Vanaf het moment dat ik terugkwam zijn er veel nieuwe mensen bij, die wekelijks of met wat langere tussenpozen een les komen doen. Het was even zoeken hoe daar mee om te gaan en dan bedoel ik vooral: laat ik nog mensen komen voor een proefles of stop ik daar even mee? Ik wilde plekken vrijhouden voor mensen met een rittenkaart, maar die komen niet altijd iedere week. Of ze komen wel, maar niet iedere keer op dezelfde dag. En dat mag en dat kan, want dat is de vrijheid, die ik mensen wil bieden. Komen wanneer het jou uitkomt, zodat je het ook volhoudt.

Mensen verzetten een boeking door ziekte, werk of wat dan ook en wanneer je de week begint met een les met 6 mensen, kan het zomaar gebeuren, dat er uiteindelijk 3 zijn. Vandaar dat ik doorga met proeflessen voor mensen, die daar interesse in hebben. Want er blijkt bijna altijd toch wel een plek vrij te komen. Vandaar dus nogmaals: zit je vast aan een dag of tijdstip? Plan je lessen vooruit, zodat je verzekerd bent van je plaats. Het kost een paar minuten en voorkomt teleurstelling.

En komt het dan toch niet uit? Dan herboek je je les eenvoudig. Houd dan wel rekening met anderen en doe dat alsjeblieft niet een uur of korter van tevoren. Ik snap, dat je ziek wakker kunt worden en daardoor last minute af moet zeggen, maar heb je onhandig gepland en kun je daardoor niet? Cancel de avond van te voren even, zodat een ander nog de kans heeft in jouw plaats te gaan. Ik zeg dit niet omdat ik vervelend wil zijn, maar ik heb nu eenmaal niet veel plaatsen.

Met ingang van deze week is er een extra ochtendles op donderdag, om 09.00 en een tweede avondles om 20.00, naast de les om 18.30 uur op donderdag. Genoeg keuze dus!

Ik zie het maar als groot compliment, alle nieuwe en terugkomende mensen en ga iedere week weer met veel energie naar mijn "werk". Hoe langer mensen komen, hoe beter je ze leert kennen en wat is dat ontzettend leuk! De mensen leren elkaar ook kennen, door iedere week samen te bewegen en er heerst een fijne en ontspannen sfeer in de lessen. Ik kan denk ik wel zeggen, dat ik de leukste mensen in mijn lessen heb en ik geniet daar ontzettend van.

De afgelopen weken hebben we al heel even mogen ruiken aan het voorjaar, wat een heerlijkheid! Ik hoop dat jullie er net zo van hebben genoten als ik. Een heerlijke wandeling in het bos en daarna een lekkere kop thee op het terras. Zo fijn!

Wanneer de dagen langer worden maakt mijn hart altijd een sprongetje. En wanneer het dan zover is, dat ook de temperatuur hoog genoeg is, is het ook weer tijd voor de buitenlessen. 1x per week, waarschijnlijk op dinsdag- of woensdagavond een les in het Wantijpark. Weer heel wat anders dan een binnenles natuurlijk, maar zo heerlijk om in de buitenlucht te kunnen bewegen. Natuurlijk houd ik jullie op de hoogte hierover.

Deze week ga ik alweer de achtste week in van mijn nieuwe manier van eten: volledig plantaardig, geen koffie, geen zuivel, geen vlees, geen toegevoegde suikers en maar af en toe gluten in de vorm van echt zuurdesembrood. Ik doe dit niet om af te vallen, dus noem het ook liever geen dieet, maar doe dit in de hoop de gewrichtspijn onder controle te krijgen zonder gebruik te moeten maken van zware medicatie voor de rest van mijn leven. De studie, die vorig jaar afgerond is, met betrekking tot plantaardig eten en reuma is zo veelbelovend, dat ik het gewoon een kans moet geven.

Een bord vol vitaminen, mineralen en bouwstoffen voor je lichaam!

Het gaat echt heel goed en ik ben eigenijk verbaasd over hoe lekker ik eet en hoe goed ik me voel! Geen koffie was in het begin een dingetje, maar ook dat is een kwestie van wennen en even doorzetten. In mijn handen en polsen voel ik lichte verbetering, dus dat geeft hoop. Ik ben er nog niet, maar ik heb een lange adem. Alleen al voor m'n rustige buik, geen cravings meer en ook geen suikerdips meer wil ik het gewoon volhouden. Natuurlijk hoop ik dat ik uiteindelijk steeds minder pijn en zwelling heb, maar ik heb er alle vertrouwen in.

Mocht iemand van jullie geinteresseerd zijn of vragen hebben over deze manier van eten, vraag me gerust! Ik heb al heerlijke recepten ontdekt en ik sta nog maar aan het begin van mijn reis hierin. Iedere dag zoek ik een recept op en dan is het gewoon een kwestie van uitproberen en zien of het voor herhaling vatbaar is. Heel soms niet, maar de meeste keren zeker wel. Het is vooral een kwestie van de knop om, anders koken en ik heb natuurlijk een mooie stok achter de rug.

Ik ga er weer vandoor; me voorbereiden op de lessen deze week en zelf een lesje doen. Ik zie jullie graag weer op de mat en wens jullie nog een mooie dag!

Liefs,

Ingrid